رزین اپوکسی

خرید رزین اپوکسی و هاردنر کره ای | پک یک کیلویی | قیمت استثنایی

مقدمه

رزین اپوکسی جزو رزین‌های دو جزئی بوده و شامل سخت کننده و رزین می‌شود. این دو جزو دارای مشخصات و کاربردهای متفاوت بوده و برای اینکه بر روی قالب یا سطح چیزی ریخته شود، مانند چسب دوقلو با یکدیگر ترکیب می‌شوند. از این رزین‌ها بیشتر به منظور چسباندن ذره‌های تزئینی در کارهای هنری و صنایع دستی استفاده می‌شود. یکی از ویژگی‌های مهم این رزین‌ها، سمی نبودن آن‌ها است که به راحتی می‌توان در اتاق‌های تهویه‌دار استفاده کرد. یکی دیگر از موارد استفاده از رزین‌های اپوکسی در ساخت زیورآلات مصنوعی می‌باشد. معمولا، هنرمندان برای اینکه زیورآلات به درستی به هم متصل شوند، رزین‌ها را با دقت بر روی آن‌ها می‌ریزند. این کار باعث می‌شود تا سطح محصولات شفاف و صیقلی جلوه دهد.

رزین‌های اپوکسی بر خلاف سایر مواد چسبنده برای سفت شدن نیازی به کوره نداشته و به راحتی در مجاورت هوا کم‌کم سفت می‌شوند. توجه داشته باشید که این رزین‌ها ظرف 24 ساعت سفت شده و برای اینکه به طور قطعی سخت شوند نیاز به 3 تا 7 روز زمان دارند. پس از گذشت 1 هفته پیوندهای بین سفت کننده و رزین به استحکام قابل ملاحظه‌ای می‌رسند. این رزین‌ها به دلیل سمی نبودن قیمت بیشتری نسبت به پلی‌استر داشته و برای فعالیت‌های خانگی بسیار مفید است. توصیه می‌شود هنگام استفاده از این رزین‌ها به نکات ایمنی و بهداشتی توجه کرده و هنگام افزودن آن به اشیاء نهایت دقت را به خرج دهید. اگر این کار را به درستی انجام دهید، رزین‌ها پس از اینکه بر روی سطح اشیاء خشک شوند، سطحی شفاف و صیقلی ایجاد می‌کنند.

موارد استفاده از رزین اپوکسی

رزین‌های اپوکسی در بسیاری از صنایع کاربرد داشته و هنرمندان برای اتصال قطعات کوچک به یکدیگر از آن استفاده می‌کنند. معمولا، از رزین‌ها برای هنرهای دستی و همچنین کسب و کار خانگی استفاده می‌شود چراکه از مواد سمی و شیمیایی کمی برخوردار بوده و سلامتی هنرمندان را به خطر نمی‌اندازد. همانطور که می‌دانید استفاده و استشمام زیاد مواد شیمیایی سلامتی انسان را شدیدا به خطر انداخته و صدمات جبران‌ناپذیری به بدن وارد می‌کند. در ادامه به چند مورد از کاربردهای رزین اپوکسی اشاره می‌کنیم:

فرآوری سنگ نظیر تایل و اسلب

ساخت زیورآلات بدون قالب یا با قالب؛ البته در برخی موارد در ساخت زیورآلات با قالب سلیکونی نیز کاربرد دارد.

کفپوش‌های ورزشی، صنعتی، بیمارستانی، سه‌بعدی و آنتی‌استاتیک

فرآوری‌های چوبی نظیر میز رزینی و زیورآلات چوبی

ویژگی‌های رزین اپوکسی

این رزین‌ها به دلیل ویژگی‌های خاصی که دارند، کاربردهای فراوانی داشته و در بسیاری از صنایع استفاده می‌شود. در ادامه به چند مورد از ویژگی‌های منحصربفرد این رزین‌ها اشاره می‌کنیم. با ما تا انتهای مطلب همراه باشید.

ایستادگی مناسب در برابر اسیدهای قوی

چسبندگی قوی

قابل استفاده در خانه

استحکام مکانیکی زیاد در برابر نیروهای مختلف

آتش‌زا نبودن رزین اپوکسی؛ اما، ضد حریق نیست.

تحمل فشار لاستیک به میزان 5 تن در هر سانتی‌متر مربع

قابلیت رسانا شدن؛ البته می‌توان از آن به عنوان عایق جریان الکتریسیته نیز استفاده کرد.

عدم چسبیدن چربی و انواع آلودگی به سطح آن

مقاومت بالا در برابر دما پس از خشک شدن؛ به گونه‌ای که تا 60 درجه سانتی‌گراد را به طور مداوم تحمل کرده و به صورت لحظه‌ای نیز می‌تواند 80 درجه سانتی‌گراد را تحمل کند.

تنوع رنگ زیاد و سر نبودن آن نسبت به کاشی و سرامیک

چرا رزین اپوکسی برای ساخت زیورآلات مناسب است؟

رزین‌های اپوکسی به دلیل اینکه حباب‌های آن به راحتی از زیورآلات خارج شده نیازی به ویبره کردن ندارند. این رزین‌ها دارای غلظت مناسب بوده و پس از خشک شدن کاملا شفاف و بی‌رنگ می‌شوند. همچنین قبل از ساخت زیورآلات نیازی به گرم شدن و حرارت نداشته و از استحکام بالایی برخوردار هستند. بسیاری از هنرمندان برای اینکه زیورآلات ظاهری طبیعی و زیبا داشته باشند، رزین‌ها را به گونه‌ای بر روی سطح زیورآلات می‌ریزند که حالت گنبدی شکل نداشته و برای اینکه حباب در آن حبس نشود، غلظت رزین را پایین می‌آورند. سطح صاف و بدون موج زیورآلات تنها بسته به تجربه و مهارت هنرمندان در استفاده از رزین‌ها دارد.

نقاط ضعف رزین‌ها

یکی از نقاط ضعف مهم رزین اپوکسی ، ضد خش نبودن آن است که البته قابلیت پولیش دارد. اما، اگر این کار به درستی و ظرافت انجام نشود، رزین‌ها را دچار خش می‌کند. اغلب رزین‌ها در برابر آب ضعف داشته و دچار تغییرات فیزیکی می‌شوند. البته، برخی از نمونه‌‌ها ضد آب بوده و کاربردهای خاصی دارند. همچنین رزین‌های اپوکسی در برابر آفتاب مقاوم نبوده و اگر مدت زیادی مقابل اشعه UV خورشید قرار گیرند دچار تغییر رنگ می‌شوند. رزین‌ها اگر به خوبی بر روی سطح زیورآلات ریخته نشوند، سطح آن را گنبدی‌شکل و موج‌دار می‌کنند که این امر یک ضعف بزرگ در این ماده چسبنده می‌باشد. معمولا، فروشندگان به تصور غلط این موارد را جزو نقاط قوت رزین‌ها می‌دانند.

غلظت رزین‌ها باید تا چه حد باشد؟

برای اینکه غلظت رزین‌ها کاهش یابد، باید آن را حرارت داد تا رقیق شوند. هرچه رزین‌ها رقیق‌تر شوند کار کردن با آن‌ها آسان‌تر بوده و با سخت‌کننده‌ها بهتر ترکیب می‌شوند. این امر موجب می‌شود تا هنگام مخلوط کردن رزین‌ها با سفت‌کننده‌ها حباب کمتری ایجاد شود. برای اینکه سطح رزین شفاف و صیقلی شود بهتر است هیچ حبابی بر روی آن ایجاد نشود. یکی از روش‌های کاهش غلظت رزین‌ها، قرار دادن آن درون آب بوده و بهتر است برای نتیجه‌گیری بیشتر، قبل از استفاده 10 الی 30 دقیقه با آب ترکیب شود.

عناصر تشکیل دهنده رزین اپوکسی

رزین‌های اپوکسی جزو خانواده ترموست‌ها بوده بیش از 85 درصد آن‌ها از واکنش شیمیایی دی فنیلول پروپان و اپی‌کلروهیدرین (با نام تجاری بیس فنول A) بدست می‌آیند. این واکنش به گونه‌ای است که یک مول دی فنیلول باید با حداقل دو مول اپی‌کلروهیدرین در یک محیط قلیایی ترکیب شود. این کار باعث می‌شود تا گروه‌های فنولی از بین رفته و به جای آن گروه‌های هیدروکسی، ماده‌ای به نام کلریدرین تولید کنند. پس از اینکه واکنش به پایان رسید، محصولی به نام دی گلیسیدیل اتر بیس فنول A بدست می‌آید. محصول بدست آمده قادر است دوباره با گروه فعال بیس فنول A واکنش نشان داده و پلی‌اتر خطی که دارای جرم مولکولی بالایی است را تولید کند. اگر در این واکنش مقدار اپی‌کلروهیدرین موجود را افزایش دهیم، می‌توانیم دی‌گلیسیدیل اتر بیس فنول A با درصد خلوص 90 ایجاد کنیم.

دلیل گرم کردن رزین‌های اپوکسی چیست؟

رزین‌های اپوکسی برای اینکه زودتر خشک شوند به آن‌ها حرارت داده می‌شود. البته، این حرارت نباید بیشتر از 60 درجه سانتی‌گراد باشد چراکه ممکن است بافت آن را از بین ببرد. معمولا در کارخانجات سنگبری برای اینکه تعداد بیشتری از اسلب‌ها اپوکسی شوند، کوره‌های طبقاتی را به گونه‌ای طراحی می‌کنند تا به محض اینکه اسلب‌ها اپوکسی شدند، سنگ وارد کوره شود. رزین‌های اپوکسی شده نسبت به سفت‌کننده‌ها از غلظت بیشتری برخوردار بوده که ممکن است در فصل زمستان کارخانجات سنگبری برای خارج کردن مواد از بشکه اقدام به حرارت دادن آن‌ها کنند. البته، این کار هرگز توصیه نشده چراکه خاصیت و بافت رزین‌ها را از بین می‌برد. بهتر است برای اینکه رزین‌ها بهتر در سطح کالاها نفوذ کنند بجای حرارت دادن از نمونه‌های کم غلظت رزین‌ها استفاده کنید. این کار باعث می‌شود تا رزین‌ها به طور طبیعی بر روی سطح اجسام نفوذ کنند.

نحوه سخت کردن رزین‌ها به روش پختن

از ترکیب رزین اپوکسی با سفت‌کننده ماده‌ای جامد بدست می‌آید. این کار به این خاطر است که رزین‌های اپوکسی با سفت‌کننده موجب یک واکنش شیمیایی شده و ترکیب را از حالت مایع به جامد تبدیل می‌کند. این فرایند را Curing Time یا مدت سخت شدن می‌نامند. البته، در حد فاصل بین حالت مایع و جامد یک مرحله بنام حالت ژل شدن وجود دارد که برخی از صنایع از ژل بدست آمده برای کارهای خاص استفاده می‌کنند. به طور کلی مراحل سخت شدن رزین‌های اپوکسی به سه مرحله زمان قابل اعمال (حالت مایع)، سخت کردن اولیه (حالت ژل) و پخت نهایی (حالت جامد) تقسیم می‌شود.

نحوه سخت کردن رزین‌ها با اشعه یو وی (UV)

از این روش از سخت کردن تنها برای لایه‌های نازک و محصولات تزئینی استفاده می‌شود. معمولا، لوازم تزئینی نیاز به ظرافت خاصی داشته و هنرمندان برای زیبا شدن کار و شفافیت محصول خود از رزین‌هایی استفاده می‌کنند که به این روش سخت شده‌اند. از این رو، استفاده از این نوع رزین‌ها برای صنایع ریخته‌گری که نیاز به نفوذ بیشتر رزین‌ها به سطح محصولات دارد مناسب نبوده و باید از موارد دیگر استفاده کرد. متاسفانه برخی از هنرمندان از این مسئله آگاهی نداشته و با استفاده از رزین‌های نامناسب اقدام به ساخت محصولات بی‌کیفیت می‌کنند. بهتر است قبل از استفاده از رزین‌ها از نحوه سخت شدن آن‌ها اطلاع داشته تا دچار مشکل نشوید.

این روش از سخت کردن یک واکنش زنجیره‌ای در بافت‌های رزین اپوکسی ایجاد کرده که با نفوذ در عمق آن به سرعت باعث سخت شدن رزین می‌شود. معمولا در کارخانه‌ها برای سرعت بخشیدن به روند سخت شدن از اشعه یو وی استفاده می‌شود. این روش برای اولین بار در دانشگاه صنعتی وین توسط یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی پروفسور روبرت لیسکا در اتریش انجام شد. این تیم با استفاده از یک رزین مایع و شفاف که قابلیت واکنش‌پذیری بالایی در برابر اشعه یو وی دارد، توانست سرعت سخت کردن آن را افزایش دهد. با ابداع این روش از سخت کردن، رزین‌هایی بوجود آمد که در صنایع مختلفی نظیر رنگرزی، هوافضا، الکترونیک، توربین‌های بادی و غیره کاربرد فراوانی پیدا کرد. این روش از سخت کردن امروزه کاربرد زیادی داشته و کارخانه‌ها از آن برای سرعت بخشیدن به کار خود استفاده می‌کنند.

انواع رنگ‌های سازگار در رزین‌ها

معمولا در برخی از صنایع برای استفاده از رزین‌های اپوکسی ، آن‌ها را آغشته به رنگ می‌کنند. این رنگ‌ها بسته به کاربردی که دارند به سه دسته خمیری، پودری و مایع تقسیم می‌شوند. این رنگ‌ها برای اینکه بهتر با رزین‌ها ترکیب شوند، هنگامی که واکنش شیمیایی هنوز در مرحله مایع است به آن اضافه می‌شوند. به طور کلی رنگ‌هایی که با رزین‌ها سازگار هستند به 2 دسته پودری (پیگمنت اپوکسی) و جوهری شفاف تقسیم می‌شوند. یکی دیگر از موارد استفاده از رنگ‌های سازگار در صنایع چوبی بوده که بیشتر در محیط‌های مرطوب برای حفاظت چوب در برابر تغییرات دمایی استفاده می‌شود. برای این کار از یک محلول آبگریز نانو استفاده می‌شود که تمام سطح چوب را برای مقاومت در برابر شرایط آب و هوایی آماده می‌کند. همچنین رزین‌های اپوکسی چوب مانع جذب گرد و غبار بر روی سطح چوب می‌شوند.

ظروف مورد استفاده برای اپوکسی کردن رزین‌ها

برای اینکه رزین اپوکسی را به وجود آورد، باید از ظرف‌های مخصوص و مقاوم استفاده کرد. معمولا، کارخانجات برای اینکه ترکیب سفت‌کننده و رزین را با یکدیگر مخلوط کنند از مخزن‌هایی استفاده می‌کنند که از جنس شیشه سخت، پلی‌اتیلن، آلومینیوم، استیل و ظروف روکش‌دار یا گالوانیزه ساخته شده باشند. این کار برای این است تا هنگام مخلوط کردن رزین و سفت‌کننده، هیچکدام از آن‌ها به دیواره ظرف نچسبیده و یا سایر آلاینده‌ها به سطح آن‌ها نچسبند. معمولا این کار در یک محیط خشک انجام می‌شود تا رطوبت و تغییرات دمایی موجب تغییرات در واکنش شیمیایی نشود. انتخاب مقدار رزین مناسب برای مخلوط کردن آن با سفت‌کننده بسیار مهم بوده و اگر میزان آن کمی از تعادل خارج شود، جنس رزین‌ها بی‌کیفیت خواهد شد. بهتر است ترکیب را به گونه‌ای هم بزنیم تا از افزایش حباب جلوگیری شود.

سخن پایانی

در این مطلب به معرفی رزین اپوکسی و موارد استفاده از آن در صنایع مختلف پرداختیم. معمولا از این رزین‌ها برای صنایع دستی و زیورآلات استفاده می‌کنند تا از خاصیت شفاف بودن آن برای چسباندن محصولات به هم استفاده کنند. بهتر است هنگام اتصال قطعات کوچک تزئینی به یکدیگر دقت زیادی به خرج دهید تا سطح آن برجسته و موج‌دار نشود. معمولا، هنرممندان از این مسئله غافل شده و با عجله کار می‌کنند. برای اینکه ترکیبات اپوکسی طول عمر بیشتری داشته باشند، بهتر است آن‌ها را در دمای زیر 60 درجه سانتی‌گراد نگهداری کرد تا در برابر دما آسیب نبینند. هر کدام از رزین‌ها با درصد غلظت متفاوت دارای کاربرهای مختلف بوده و باید از آن‌ها در شرایط مناسب استفاده کرد.