روش خشک کردن گل ها(4)

بسياري از گياهان را مي‌توان با مواد شيميايي جاذب الرطوبه خشک کرد. مخصوصاً گياهان حساس مانند ارکيده و ليليوم که در مواد شيميايي بهتر خشک مي‌شوند.
موادي را که براي خشک کردن گل‌ها می توان به کار مي‌برند عبارت است از: سيليکا ژل، بُراز،نمک، اسيد بوريک، زاج، آرد ذرت و شن.
4.آویزان کردن
آسان ترین راه برای خشک کردن اغلب گل ها این است که آن ها را در دسته های کوچک ببندیم و در یک مکان گرم ، تاریک و دارای تهویه مناسب وارونه آویزان کنیم . بعد از برداشتن گل ها حتماً باید برگ هایشان را جدا کنیم؛ زیرا برگ ها با نگه داشتن رطوبت روند خشک شدن را کند می کنند.
بهتر است برای بستن ساقه ها به جای نخ یا سیم از نوارهای لاستیکی استفاده شود. زیرا ساقه ها بعد از خشک شدن حجم شان کمتر شده و ممکن است کف زمین بیفتد که منجر به آسیب دیدگی و بد شکلی گل های خشک می شود. تدخین دی اکسید گوگرد قبل از خشک کردن باعث از بین رفتن حشرات و قارچ ها شده و تغییر رنگ را به حداقل می رساند. هر دسته فقط باید دارای یک نوع گل باشند؛ زیرا سرعت خشک شدن گل های مختلف متفاوت است و تفکیک گل ها بعد از خشک شدن مشکل می باشد. بهتر است در یک دسته گل طول ساقه ها با هم متفاوت باشد تا گل ها با هم در تماس نباشند و بهتر خشک شوند. گل های بزرگ باید به صورت انفرادی خشک شوند
محل آویزان کردن هردسته گل باید حداقل 15 سانتی متر از سقف و همچنین از دسته گل مجاور فاصله داشته باشند تا هوا کاملا جریان داشته و از رشد قارچ و پوسیدگی جلوگیری شود. فرآیند خشک شدن در این روش 1تا 6 هفته طول می کشد که بستگی به نوع گل، مکان برداشت و مکان خشک کردن دارد.
وقتی گل ها کاملاً خشک شد، آن ها را براساس نوع گل و اندازه گل داخل جعبه بسته بندی می کنند. گل های ظریف و حساس باید جدا از گل های سخت و مقاوم بسته بندی شده و برچسب بخورند.
در این روش احتمال رنگ پریدگی و قهوه ای شدن گل ها وجود دارد و فضای زیادی جهت کار لازم است.
گل هایی به رنگ صورتی،زرد،نارنجی و سوسنی مثل آهار،آفتابگردان و بنفشه بعد از خشک شدن بهتر رنگ خود را حفظ می کنند. از جمله گل هایی که می توانند به این روش خشک شوند عبارتند از: شقایق،همیشه بهار،جعفری،بومادران،شاه پسند،زلف پیر،تاج خروس،اسطوخودوس،زبان در قفا،انگشتانه،پیاز