بسياري از گياهان را ميتوان با مواد شيميايي جاذب الرطوبه خشک کرد. مخصوصاً گياهان حساس مانند ارکيده و ليليوم که در مواد شيميايي بهتر خشک ميشوند.
موادي را که براي خشک کردن گلها می توان به کار ميبرند عبارت است از: سيليکا ژل، بُراز،نمک، اسيد بوريک، زاج، آرد ذرت و شن.
3.خشک کردن گلها در محلول گليسيرين و آب داغ
براي ميوههاي خوشهاي (مثل انگور) و شاخههاي اکاليپتوس از اين روش استفاده ميشود. به این صورت که يک قسمت گليسيرين را با دو قسمت آب مخلوط ميکنيم (ابتدامقداري نمک را در آب داغ حل ميکنيم) و شاخهها را در آن فرو ميکنيم.
زماني که برگها مقداري رطوبت داشته باشند متوجه ميشويم که به اندازه کافي گليسيرين به آنها رسيده و خشک شدهاند. با استفاده از اين روش برگها نرمي و لطافت خود را حفظ ميکنند.گل رز، کامليا و ميوههاي خوشهاي را با اين روش خشک ميکنند.